ارزیابی خصوصیات فیزیولوژیک و عملکرد ارقام گلرنگ در واکنش به محلول‌پاشی اسیدسالسیلیک و تنش گرمای پایان‌فصل

به منظور بررسی تأثیر شرایط طبیعی دمای بالا همزمان با محلول‌پاشی اسیدسالیسیلیک بر ظرفیت ­فتوسنتزی و عملکرد ­گلرنگ زراعی، آزمایشی مزرعه­ای به صورت اسپلیت­فاکتوریل، در سال­زراعی 97-1396در دانشگاه شهید چمران ­­اهواز انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل سه تیمار دمایی (شاهد، تنش دمایی ملایم و شدید) در کرت­های اصلی، محلول‌پاشی­اسیدسالسیلیک در سه سطح (شاهد، 200 و 400 میلی­مولار) و ارقام گلرنگ (صفه، پرنیان، گلدشت و فرامان) در کرت­های فرعی بودند. نتایج نشان داد که در شرایط شاهد دمایی با محلول‌پاشی اسیدسالیسیلیک، صفات مهم عملکرد دانه، سرعت ­فتوسنتز و شدت ­تعرق، برتری معنی­داری نسبت به تیمارهای تنش در ارقام نشان داد. در شرایط تنش گرمایی­ ملایم، محلول‌پاشی توانست اثر کاهشی دما را بر صفات گفته شده کنترل نماید و اختلاف معنی­داری بین دو غلظت محلول‌پاشی وجود نداشت. با افزایش تنش دمایی، تفاوت بین ارقام و غلظت­های محلول‌پاشی آشکار شد، به‌طوری‌که در تیمار تنش شدید، دو رقم گلدشت و فرامان، دارای ثبات، پایداری فتوسنتز و رشد بیشتری بودند. سرعت فتوسنتز در تمام ارقام، همبستگی مثبت و بالایی با عملکرد داشت. با توجه به روند تغییرات فیزیولوژیکی و عملکرد گلرنگ در پاسخ به افزایش دمای محیط و تحمل نسبی تنش شدید­دمایی، محلول‌پاشی اسیدسالیسیلیک در شرایط تنش دمای بالا جهت تکمیل مراحل رشدی و بروز پتانسیل عملکرد در ارقام گلدشت و فرامان، موثرتر بود.